10 Eylül 2011 Cumartesi




kısa zaman önce kadının hayatın da bir adam vardı. garip bir şekilde tanıştı adamla kadın. bir şey onları bağladı birbirine.

kadınla,adam konuşmaya başladı araların da çok uzun mesafeler vardı.

adam, kadının yıllardır aradığı o kişiydi sanki onunla konuşmak bile o adamı yakının da hissettiriyordu

garip hissediyordu kadın. hayaller kurdular birlikte sevmediği şeyleri ona sevdirdi adam

kahve içmeyi mesela,kitap okumayı.. adam kadının hayatında ki tüm boşlukları dolduruyordu sanki

teker, teker yavaş, yavaş tüm hücrelerine işliyordu kadının

onu düşünüyordu kadın sokakta yürürken, vapura bindiğinde, gezerken..

onu düşünüyordu çünkü biliyordu ki onu düşünmek ona iyi hissettirecek.

artık birbirlerini tamamlamıştı adamla, kadın.. ikisi de birbirini istiyordu.

kadın bağlanmaktan korktu daha sonra canının acımasından korktu. uzaklaştı adamdan. adamın hiç ulaşamayacağı yerlere gitti.

belki de ikisi de aynı anlarda birbirlerini düşündüler, belki de merak etti adam onu, aradı belki de.

bilemezdi kadın. bilemeyecekti.. özledi onu geri dönmek istedi.

adama geri dönecekti kadın, ama ona ulaşamadı.. onu kaybetmişti tamamen. adam bütün izlerini kaybetmiştirdi.

kadın her zaman suçladı kendini belki de bencillik etmeseydi adam onun yanında kalacaktı.. bitmişti artık

hiç bir zaman ona rastlayamayacaktı. onun gibi biri hayatında olmayacaktı.

kadın hala kahvesini içerken onu düşünür. aklına gelir o adam. o öğretmişti o sevdirmişti çünkü

sıcak kahve boğazından geçerken damla damla yayılır adam içine ağlar kadın nedeni yoktur sadece ağlar..

ve kadın hala o adamın nerede olduğunu bilmiyor

kadın bencilliği yüzünden kaçırdı her anında mutlu olmasını sağlayan adamı

kadın hala kahvesini içiyor. oturdukları o aynı yerde, muhabbetlerinizi hatırlıyor

''iyi ki hayatım da olmuşsun'' diyor kadın.. biliyorum beni hissedeceksin..

-''iyi ki hayatımda olmuşsun''

1 yorum:

  1. ''Ne görsem, ötesinde hasret çektiğim diyar;
    Kavuşmak nasıl olmaz, mademki ayrılık var?''

    N-F-K (1980)

    YanıtlaSil