28 Ağustos 2012 Salı


İnsanlar değil insanların hissetikleri değişirmiş.
Yazın dışarı çıkmaktan nefret ediyorum, insanlar haddinden fazla mutlular. Olmayın mutlu olmayın, ben mutlu değilim! diye içim içimi yiyiyor. Her zaman ki gibi arkadaşlarımla buluşuyorum azıcık kafayı bulmak iyidir. Ama sorumsuzca içip tanımadığın bi insanı öptükten sonra arkadaşlarınızın sizi taşıyarak eve götürmesi iyi değildir. Eve gidene kadar defalarca kusmakta öyle. Sarhoş olduğumda kesinlikle dünyanın en mutlu insanıyım aynı zamanda aksi ve lanet. Babam der ki insanların ruh eşleri varmış ve çok az kişi o ruh eşini bulabilirmiş. Sanırım ben çoğunluğun içindeyim. Biriyle sevişirken diyorum sarhoş olduğumda eğer biriyle sevişirken kesinlikle dünyanın en güvenli yerindeymiş gibi hissetmiyorsan o bir birleşme değildir. Karşımdaki adam gülümsüyor bana şuursuzca haklısın genç bayan diyor. Tanımadığım insanlarla konuşmayı seviyorum onların beni hiç tanımamasını ve onları tanımamayı seviyorum. Tanımadığım insanlara aşık oluyorum ben, güzel adamlara, güzel kadınlara, güzel gülümseyenlere hepsine.Ölüm hakkında hiç düşündünüz mü? Bir gün hiç ölmeyecekmiş gibi davranmanız komiğime gidiyor. Hepiniz yalnızsınız o kadar yalnızsınız ki hiç bir şeyin farkına varamıyorsunuz.
Çok gencim henüz, yalnız olmaktan deli gibi korkuyorum. Hayallerimdeki adama yazıyorum her gün birine sarılmak ne kadar huzur verici olabilir ki. Sorunlu insanları seviyorum, acı çekmiş insanları seviyorum. Normal kavramlara girmek istemiyorum. Buz gibi suyun altında duş alıyorum defalarca, duşun altında ağlayan insanın kalbi çok kırıktır. Yine diyorum yine kendine sahip çıkması gereken sensin. İnsanların bu kadar savurgan bu kadar sorumsuz olabilmesine şaşıyorum. Son tatil gecesinde kumsalda yatıp sigara içtiğimizde içimden bir şeyler kopuyor fakat sen benim farkında değilsin ''sen kesinlikle harika birisin, lütfen beni unutma.'' dedikten sonra vedalaşıyoruz seninle.Geç saatte yatağıma uzandığımda etraf sessiz kulakliklarimi taktığımda ''yıllar değil gelip geçen, bizleriz biten'' diyor Teoman. Yaz bitmek üzere ve ben kendimi kaybetmenin sınırlarını zorluyorum.