Domino

'Göz göze geldiğimiz an bütün silüetler her șey siliniyordu. Senin tenin kadar beyaz bir boșluk kaplıyordu her yanımı. Ayrı bir dünya ayrı bir evren olușuyordu bir anda:Yalnızca ikimizin bulunduğu bir evren. Yüzüne bakıp ürkekce gülümsüyorum, adımların seni bana getiriyor. Elin elime değdiği an yitirdiğim bütün hayallerim tekrar filizleniyor ve sen bana gülümsüyorsun. Mutluluk soyuttan kurtulup somutlașıyordu ellerimde. Bir ses yükseliyor tam o anda bütün beyazlıklar kararmaya bașlıyor. Ellerin elimden uzaklașırken birden aramızda tanımadığım suretler beliriyor, oluk oluk kalabalıklar yer ediniyordu'

Arkadașlık kavramı  gerçekten görüldüğü gibi miydi yoksa daha derin bir bağ mı vardı? Yoksa benim gördüğüm gibi miydi? Neden yapmacık hareketler bu kadar fazlayken insanlar birbirinden tiksinmeden bu kadar rahat konușabiliyordu. Belkide kanun buydu. Sadece iyi anlașmak yeterliydi.