Yapboz gibi düşün

Aydan yansıyan ışığın 1,3 saniyede dünyaya geldiğini düşünün. Dünyaya uzakta olan başka bir yıldızın ışığının yedi yılda dünyaya geldiğini düşünecek olursak evrenin ne kadar görkemli olduğunu saniyorum çok daha iyi anlarız. Bir noktadan daha küçük olan insan duygularının ne denli büyük olduğunu düşünün.
-Simdi konuyu nasıl bağlıcam beni izle.
   Önce sevgi hissedilir, sonra sevgi aşka döner, aşkla beraber duygular içindeki istekler öyle yoğunlaşır ki önceleri hissedilen sevgi eylemlere döner ve hiçbir sınır tanımaz. 

Mutluluk, masum bir çocuğun hayallerinde başlar, büyüdükçe hayaller de büyür, yaşam hayallere süsleri, hayaller yaşamın bir parçası haline gelir ve hayalleri gerçeğe dönüştürmek arzuları kabarır. Hayaller düşünce ufkunu genişletir ve insan artık dünyasına sığmaz olur. Bir şey yapmak, bir şeyler üretmek, bir şeyler yaratmak istediklerinin  baskın duyguları içinde bulur kendini, çünkü hayalleri gerçeğe dönüştürme isteği başarmak adına insana güç verir.
    Mutluluk içindeki güzelliklerle  dolu bir tablodur. Bazen o tabloyu kendimiz yaparız. Bazen de başkalarının tablolarında  kendimizden bir şeyler buluruz.