Sonra bir otobüse binersin. Otobüs senin kaçtığın şehre geri götürsün diye... Kuzu kuzu binersin o otobüse... Ayakların, geri çeker sanki seni... Beynin ise başka yere...
Sonra bindiğin otobüs, gecenin bir saatinde mola verir. Otobüsün mola verdiği yerin hemen yakınında, sislere gömülmüş bir orman vardır. Bir an ormana doğru koşmak, içinde kaybolmak istersin. Ama yapmazsın... Otobüs yolcularını geri toplarken, sislere gömülmüş ormanda kalı düşlerin. Bir an kalbin çok acır. Bundan böyle hayatındaki her şeyin aynı olacağını düşünürsün.
Çünkü nereye gidersen git, elbet bir gün dönersin. Gittiğin yerde seni kimse tanıyamaz; döndüğün yerde de ya eksik sevilmişsindir ya da yanlış... Bırak, bırak biraz daha uyusun içindeki yabancı. Şehre daha çok var...
Diyor Cezmi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder