16 Ocak 2012 Pazartesi

Saatlerce uyuduğum ve uyanmak istemediğim huzurlu yatağımdan,sebebini anlayamadığım bir şekilde telaşla uyandım akşama doğru.İçimde büyük bir rahatsızlık vardı,korkuyla uyandım resmen.Rüya görmemiştim,bir yere yetişmem gerekmiyordu.Sonra durup çalan müziğe kulak verdim.Uykumda rahatsız edip uyandıran müziği duyduğumda ağlamaya başladım.Bütün bunlar olup bitiyordu ama hala sebebini bilmiyordum.Ellerim titrerken sakinleşmek için sigara yaktım.Sigarayı dudaklarıma götürdüğümde,dudaklarımın ne kadar kuru,çatlamış ve beyaz olduğunu gördüm.Korkup aynaya koştum.Kendime bakmaya tahammül edemeyip yatağıma geri döndüm.Ne kadar çaresiz,rahatsız edici bir surattı o,unutamıyorum kendimi.Seninle kaybettiğim bir çok şeyime dudaklarımda eklenmişti artık.Onlarda benimle değildi.
Her şeyden korkar oldum.Çevremden,insanlardan,onların amaçsız oyunlarından..Hazırlanıp çıkmak için kapıya yöneldiğimde kapının arkasında olup bitenleri düşünmek,insanların içinde olmak bile korkuttu geri döndüm bugün de yine.Yatağım hiç ısınmaz oldu,o güzel yatağım.Tembel yaşantımda yatağım benim her şeyimdir.Saklanmak istediğimde odamın kapısını kapatır saatlerce yatağımda yatıp,olmayacak şeylere yoğunlaşıp seni düşünüp uykuya dalarım hep.Daha nereye kadar sürecek bilmiyorum.Ne kadar daha insanlardan kaçıp saklanıcam,ne kadar daha arkadaşlarımı kaybedicem,daha ne kadar yalnız kalabilirim bilmiyorum ama öyle işte kimse olsun istemiyorum.
Ne olacak ne bitecek diye düşünmeden yaşayıp gitmek istesem de bazı engeller buna izin vermiyor.Sonrasını düşünmekten en güzel anları kaçırmak canımı yakıyor.Sonrası kimin umrunda? diye sorduğumda aldığım cevaptan nefret ediyorum.Hatta alamadığım cevaplardan daha da nefret ediyorum,alamadığım cevaplar beni daha da parçalıyor.
”Şimdi gel,güzel yatağımızda uzanıp,sıcak şarabımızı yudumlayalım.Radiohead eşliğinde dudaklarım yeniden can bulsun,içim tekrar ısınsın,seni son bir kez daha hissedeyim”Diyememek sana,küçük gözlerine uzun uzun bakamamak,sen uyuduğunda izin vermediğin güzel saçlarınla oynayıp seni izleyememek,benim minicik kalbimi tamamen yok ediyor artık.Yavaş yavaş kendim olmaktan çok uzaklara gidiyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder